عجایب جهان

عجایب هفتگانۀ جهان

در یونان باستان، نویسندگان متعددی چندین فهرست از با شکوه ترین ساخته های دست بشر تدوین کردند. مولفان این فهرست ها در گردآوری آنچه شگفتی بر می انگیزدبا یکدیگر اختلاف سلیقه داشتند، ولی سرانجام عجایب هفتگانۀ ی زیر به عنوان فهرست معیار پذیرفته شد. در این قسمت آن هارا به ترتیب زمان ساخته شدن مرتب کرده ایم.

اهرام مصر: هرم های کهن زیادی در مصر وجود دارند، اما بزرگترین آن ها سه هرمی هستند که در جیزه قرار دارند و آن ها را به عنوان آرامگاه پادشاهان مصر ساخته بودند. عظیم ترین این هرم ها هرم خئوپس است، که معمولاً آن را صرفاً «هرم بزرگ» می خوانند و در حدود 2600 قبل از میلاد ساخته شده است. در میا عجایب هفتگانه، اهرام مصر از همه کهن ترند، با وجود این، تنها عجایبی هستند که تقریباً دست نخورده باقی مانده اند. حتی اگر امروزه هم فهرستی از عجایب جهان تدوین شود، هرم بزرگ مصر یقیناً در آن جای خواهد گرفت. این هرم در اصل حدود 146 متر بلندی داشت و در حدود 4000 سال بلند ترین ساختمان جهان بود، تا این که بعد ها مناره ی بعضی از عظیم ترین کلیساهای جامع گوتیک اندکی از آن بلند تر ساخته شد. از لحاظ حجم خالص سنگ هرم بزرگ شاید همچنان عظیم ترین بنایی باشد که تا کنون ساخته شده است.

باغ های معلق بابل: این باغ های خارق العاده بودند که در ردیفی از زمین های پله پله سر به آسمان می کشیده اند و آن ها را استادانه با آبی که از روی فرات تلمبه می شده آبیاری می کرده اند. این باغ ها را احتمالاً بخت النصر دوم ساخت، که از 605 تا 562 قبل از میلاد پادشاه بابل بود و علاقه ی شدیدش به تجملات زبانزد همگان بود. از این باغ ها هیچ عصری بر جای نمانده است.

مجسمۀ زئوس در المپ: این مجسمه ی خدای خدایان در حدود سال 430 قبل از میلاد از طلا و عاج، برای پرستشگاه زئوس در المپ ساخته شد. مجسمه ی زئوس را فیدیاس ساخت، که او را بزرگترین پیکر تراش یونانی می دانستند. این مجسمه در قرن پنجم میلادی از میان رفت، ولی ما تصویر روشنی از شکل ظاهری آن در دست داریم زیرا نویسندگان عهد باستان آن را توصیف کردند و شکل آن روی سکه ها نقش بست. این مجسمه ی پیکرۀ نشسته ی با شکوهی بوده که در حدود 12 متر بلندی داشته است.

پرستشگاه اَرتمیس (دیانا) در اِفِسوس: ساختمان این پرستشگاه در 356 سال قبل از میلاد آغاز شد تا جای پرستشگاه قدیمی تری را بگیرد که در همان سال (درست در همان روزی که اسکندر کبیر به دنیا آمد) به دست مردی به نام هرِستراتوس به آتش کشیده شده بود. هرستراتوس صرفاً به این دلیل این کار را کرد که نام خود را در تاریخ ثبت کند. ساختمان جدید به سبب ابعاد عظیمش و شکوه و جلال تزئیناتش شهرت یافت اِفِسوس شهر مهمی بود واقع در سرزمینی که اکنون آن را ترکیه می خوانیم. محل پرستشگاه در سال 1869 میلادی پیدا شد و بقایای فراوانی از آن را از زیر خاک بیرون آوردند.

آرامگاه هالیکارناس: اینجا مقبره ی با شکوه مائوسولوس بود، یکی از فرمانروایان کاریا، که در سال 353 قبل از میلاد در گذشت. هالیکارناس، پایتخت او، اینک شهر بدروم است. این آرامگاه عظیم از مرمر سفید ساخته شده بود. سقفی هرمی شکل داشت با مجسمۀ گردونه ای بر تارکِ آن، چهار اسب گردونه ای را می کشیدند. محل آرامگاه را در قرن نونزدهم از زیر خاک بیرون آوردند و برخی از پرابهت ترین پیکره های آرامگاه اکنون در موزه ی بریتانیا در لندن قرار دارد.

مجسمه ی غول پیکر رودِس: مجسمه ی عظیمی از برنز، با ارتفاعی در حدود 30 متر، که اهالی رودس برای گرامی داشت دفاع پیروزمندانه ی شهر در مقابل محاصره ی دشمن در سال های 304 تا 305 قبل از میلاد بر پا کردند. این مجسمه پیکره ی خدای خورشید، هلیوس، بود و در دهانه ی بندر قرار داشت. مجسمه ی رودس در حدود225 سال قبل از میلاد بر اثر زمین لرزه واژگون شد و در قرن هفتم میلادی آن را تکه تکه کردند.

فانوس دریایی اسکندریه: این فانوس دریایی عظیم ترین فانوس دریایی جهان باستان بود. آن را در حدود 280 سال قبل از میلاد در جزیره ی فارُس واقع در سواحل اسکندریه مصر ساختند. به نوشته ی نویسندگان باستان، این فانوس دریایی حدود 135 متر بلندی داشته و روشنایی اش از فاصله ی 65 کیلومتری دیده می شده است. زمین لرزه ای در حدود قرن دوازدهم میلادی آن را نابود کرد.