مومیایی 2

مومیایی ها 2

آیا مومیایی های دیگری هم وجود دارند؟

مصری ها به مومیایی کردن اجسادشان شهرت دارند. اما آن ها تنها تمدن یا حتی تنها کسانی نیستند که مردگان خود را بدین گونه حفظ می کردند. « چین کورو » ها، ساکنان منطقه ای در شمال شیلی، از 5000 سال پیش یعنی 2000 سال زود تر از مصری ها به این کار می پرداختند. البته آنها چسد را تکه تکه می کردند، سپس اجزای آن را با الیاف گیاهی به یکدیگر متصل می کردندو با گل سیاه رنگ مخصوصی می پوشاندند و آن را مانند یک مجسمه شکل می دادند.

در آمریکای جنوبی هم انواع مومیایی های طبیعی و مصنوعی دیده شده است. در کوهستان های پرو، اجسادی از قوم اینکاها کشف شده است که همگی به سبب برودت و خشکی هوا، بی هیچ تغییری بر جای مانده اند. اینکاها قربانیان خود را نیز به این ارتفاعات می بردند تا همیشه سالم بمانند و مورد توجه خدایان قرار گیرند. اما عجیب ترین مومیایی جهان در چین یافت شده است. « بانو چنگ » یکی از زنان ثروتمند چین بوده که حدود 2000 سال پیش زندگی می کرده است. جسد این زن را درون مایعی فرو کرده بودند که تمام بافت های نرم بدن او را همچون زمان حیاتش تازه نگه داشته بود. به نظر می آمد که ترکیبات خاصی از جیوه در این مایع وجود داشته باشد، اما ماهیت حقیقی آن هنوز فاش نشده است.

در قرن اخیر نیز دانشمندان با استفاده از فناوری های نوین به مومیایی کردن اجساد پرداخته اند. جسد لنین در روسیه و جسد اِوا پِرون، همسر یکی از رؤسای جمهوری آرژانتین، به شیوه ی خارق العاده ای و همچنین فاش نشده ای مومیایی شده اند.

آیا نفرین مومیایی ها حقیقت دارد؟

در بسیاری از فیلم ها و داستان های تخیلی، به این نکته اشاره می شود که اگر کسی وارد مقبره های مصری شود یا چیزی از مردگان مومیایی شده بدزدد، دچار نفرین وحشتناکی می شود یا به طریقی مرموز می میرد. البته شاید مصریان باستان می خواسته اند با این گونه هشدار های اسرار آمیز از تجاوز سارقان به خانه ی اموات خود جلوگیری کنند. اما در سال 1922 اتفاقی افتاد که امکانوجود چنین امری را در ذهن مردم تقویت کرد.

در آن سال، «هوارد کارتر» مشغول گشودن مقبره ی توتان خامن، مشهور ترین مومیایی جهان، بود. وقتی همراهان کارتر وارد مقبره شدند، یک مار کبری قناری او را بلعید. یازده نفر از همراهانش نیز در مدت هفت سال مردند و مردم مرگ آن ها را به نفرین مومیایی ها نسبت دادند.

اما گوتارد کرامر، میکرو بیوژولیست آلمانی، معتقد است که شاید مرگ این افراد واغعاً با ورود آنها به مقبره ارتباط داشته باشد. کرامر می گوید که چون مصریان باستان مقداری غذا در کنار مردگان خود می گذاشتند و با مرور زمان نوعی قارچ در این غذا هاتکثیر یافته است، امکان دارد با گشوده شدن در مقبره، ذرات معلق هاگ وارد ریه ی افراد شده باشد. کرامر کشف کرده است که بعضی از این هاگ های باستانی سبب بیماری یا حتی مرگ می شوند و ای می تواند مفهموم همان نفرینی باشد کع مصریان باستان هشدار داده اند!

مومیایی های قرن بیستم چگونه اند؟

در دهه ی 1970، گروهی از محققان شیوه ی جدیدی را برای حفظ اجساد ابداع کردند. در این شیوه نوعی پلیمر جای آب و چربی های موجود در سلول ها را می گیرد و ظاهر بدن را همچون مجسمه ای پلاستیکی می کند. این بدن پلاستیکی، دوام بسیار زیاد و انعطاف پذیری جالبی دارد، هیچ بوی ناخوشایندی از آن بر نمی خیزد  و هیچ گاه تجزیه نمی شود. از این شیوه مومیایی کردن اجساد، برای تهیه ی اندام هایی استفاده می کنند که در اتاق های تشریح، مراکز آموزشی و مراکز هنری کاربرد دارند.

جالب اینکه در زمان حاضر، تعداد کسانی که می خواهند جسدشان مومیایی و حفظ شود رو به افزایش است. البته انگیزه ی این افراد شاید علمی تر از انگیزه پیشینیان آنها به نظر آید این افراد به امید روزی که پیشرفت علم بتواند بر بیماری ها و آثار ناشی از کهنسالی آنان غلبه کند، چنین چیزی را تقاضا می کنند و امیدوارند که در آینده دوباره بتوانند به زندگی سالم تری بازگردند در واقع، انسان امروزی نیز همچون مصریان باستان در پی راهی برای جاودانگی است.