اتم ها

اتم ها

همه ی مواد از حدود 100 نوع جزء ساده، که هر یک را عنصر می نامند، ساخته شده اند. هر عنصر از اتم هایی تشکیل می شود و اتم کوچک ترین جزء یک عنصر است. اتم آن قدر کوچکاست که دیدن آن با میکروسکوپ نیز ممکن نیست. نقطه ای که روی حرف«ن» قرار داردبیشتر از 4000000000 اتم جای می گیرد. 

بدن انسان از اتم های کربن، هیدروژن، اکسیژن و نیتروژن تشکیل شده است. اما شما به هیچ یک از این عنصر ها شباهتی ندارید. دلیل این است که اتم ها بر حسب این که چگونه به هم وصل شوند، مواد کاملاً متفاوتی به وجود می آورند.

درون اتم ها

اتم ها خود از ذره های کوچک تری به نام پروتون، نوترون و الکترون تشکیل شده است. نیروهای بسیار قوی پروتون ها و نوترون ها را به هم بسته اند. این ذره ها هسته ی اتم را تشکیل می دهندکه در مرکز اتم قرار دارد. الکترون ها که ذرات کوچک تری هستند، با سرعت زیاد به دور هسته می گردند. رفتار هر اتم مانند یک ذره ی ریز جامداست اما در واقع بیشتر حجم آن را فضای خالی تشکیل می دهد. اگر حجم یک اتم به اندازه ی حجم یک سالن کنسرو فرض شودهسته در مقایسه با آن از یک دانه نمک بزرگ تر نیست. اما با وجود این بیشتر جرم اتم مربوط به هسته است. 

ذره های مختلف موجود در اتم بارهای الکتریکی متفاوتی دارند.. بار الکترون، منفی (-) و بار پروتون، مثبت (+) است،اما نوترون بدون بار است. در یک اتم تنها تعداد الکترون ها و پروتون ها مساوی است، یعنی کل اتم بدون بار است. اما بعضی از اتم ها هنگام اتصال به اتم دیگر الکترون از دست می دهند یت می گیرند. این امر باعث می شود که با الکتریکی آن ها مثبت یا منفی شود. اتم باردار را یون می نامند.

انواع مختلف اتم

اندازه ی همه ی اتم ها تقریباً یکسان است اما تعداد ذره های موجود در اتم های مختلف متفاوت است. مثلاً اتم هیدروژن که سبک ترین عنصر هاست، تنها یک پروتون در هسته دارد و تعداد اتم های اتم اورانیم 92 است. تعداد پروتون های همه ی اتم ها ی یک عنصر خاص مساوی است.(که عدد پروتون یا عدد اتمی عنصر نامیده می شود) اما تعداد نوترون های آن ها ممکن است متفاوت باشد. این صورت های متفاوت یک عنصر را ایزوتوپ های آن عنصر می نامند. دانشمندان با افزودن عددی به آخر اسم عنصر، مثلاً اورانیم 235، نوع ایزوتوپ را مشخص می کنند. در این مثال، مجموع تهداد پروتون ها و نوترون ها در هسته ی اورانیم 235 است.